- безабонӣ
- [بي زباني]хомӯшӣ, сукут, сокитӣ, тавони сухангӯӣ надоштан: безабонӣ нишонаи марг аст (мақ.)
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
безабон — [بي زبان] 1. он ки умуман қобилияти нутқ надорад, гунг, лол: ҳайвони безабон, махлуқи безабон 2. он ки маҳорати баланди суханпардозӣ надорад, оҷиз дар нутқ 3. маҷ. сокит, хомӯш 4. маҷ. ҳайвон … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
гунг — [گنگ] он ки забони гӯё надорад ва бо имову ишора мақсадашро ифода мекунад, лол, безабон, абкам; кару гунг будан а) шунида ва гуфта натавонистан; б) маҷ. хомӯш будан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
гунгӣ — [گنگي] гунг будан, надоштани забони гӯё, безабонӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
забонбурида — [زبان بريده] 1. касе, ки забонашро буридаанд (барои он ки хомӯш бошад); безабон 2. маҷ. сокит, бесадо, хомӯш … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
махлуқ — [مخلوق] а 1. халқшуда, офарида (ҷондор): махлуқи аҷиб 2. киноя аз инсон, одам (бештар таҳқиромез); махлуқи безабон ҷондори ғайринотиқ (аз қабили ҳайвоноту парандагон) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ